Είναι δύσκολο να βρεις χρόνο για τον εαυτό σου το βράδυ. Αλλά αν απλώς ρίξετε στον εαυτό σας λίγο ζεστό νερό, καθίσετε δίπλα στο παράθυρο, κρατήσετε ένα ποτήρι στα χέρια σας και κοιτάξετε — όχι την οθόνη, αλλά το σκοτάδι έξω από το παράθυρο — αυτό είναι ήδη μια πράξη.
Μην αναλύεις. Μην ξεφυλλίζεις. Απλώς πιείτε αργά. Άσε τα χέρια σου να ζεσταθούν, τα μάτια σου να ξεκουραστούν, το σώμα σου να σταματήσει. Μπορεί να είναι 5 λεπτά. Αλλάζουν όμως τη διάθεση. Και διαμορφώνουν τη βραδιά όχι ως «τέλος», αλλά ως ένα ομαλό συμπέρασμα.
Αυτό το τελετουργικό είναι εύκολο να επαναληφθεί. Γιατί δεν απαιτεί τίποτα. Αλλά έχει τα πάντα. Και το σώμα που γνωρίζει αυτή την παύση επιστρέφει στην ισορροπία πιο γρήγορα – μέσα του, χωρίς να μιλάει, χωρίς άγχος.
